Twee koeien cadeau

In juli was ik voor Agriterra in Kenia. Een zuivelcoöperatie in Mukurweini, een dorp ten noorden van Nairobi, was de afgelopen jaren flink gegroeid. Eén van de oprichters van de coöperatie vertelde ons dat ze van 35 liter melk per dag bij de start eind jaren ’80, in ruim 25 jaar waren gegroeid tot zo’n 35.000 liter melk per dag. Een flinke stijging, hoewel dit natuurlijk nog steeds niet vergelijkbaar is met de melkveesector in Nederland: de gemiddelde Keniaanse boer heeft 2 tot 3 koeien en levert zo’n 5 liter melk per dag.
Vanwege de groei had de coöperatie het afgelopen jaar geïnvesteerd in een yoghurtlijn, waardoor ze nu meerdere producten en afzetmarkten hadden. Wij waren gevraagd om een advies uit te brengen om ook de financiële afdeling naar een hoger niveau te tillen. Het was erg leuk om met onze kennis de zuivelcoöperatie te helpen, en tegelijkertijd zelf meer te leren over het leven in Kenia.
Zo vertelde onze chauffeur enthousiast over de cultuur, gebruiken en rituelen van de Kenianen. Het leven in Nairobi met de bijbehorende criminaliteit (zijn jeep had niet voor niets een groot tweede slot), de politiek, het boerenleven en zijn gezin kwamen tijdens de vele gesprekken allemaal aan bod.
Zo ook het huwelijk. In Kenia betaalt de familie van de man een bruidsschat aan de familie van de aanstaande vrouw. De hoogte hiervan wordt door de ouders van het paar onderhandeld. Onze chauffeur had bijvoorbeeld vijf koeien en tien schapen voor zijn vrouw betaald. Of dat veel of weinig was, liet hij in het midden. Ze was het in ieder geval waard. En de huwelijksreis? Daar deden ze niet aan. Nee, in plaats daarvan had hij zijn vrouw twee koeien cadeau gegeven. Op die manier zorgde hij indirect voor haar inkomen. Dat vond hij een stuk romantischer dan een huwelijksreis! En lekker praktisch. Het is maar goed dat ze in Kenia geen last hebben van een fosfaatplafond; fosfaatrechten zouden de “romantiek” dan ook nog in de weg staan!
Gerda Verboort
Bestuurslid LAJK